İzmir’de Tehlikeli Atıkların Yönetimi
Enver Yaser KÜÇÜKGÜL
Çevre Mühendisleri Odası
Dünyada 1960 yılına kadar “Tehlikeli ve Zararlı Madde” kavramı çok sıklıkla
kullanılmamaktaydı. Birinci dünya savaşı sonrasında ve, özellikle ikinci dünya savaşı
döneminde çok çeşitli amaçlara hizmet eden ve kapitalizmin ve sömürü sisteminin
yaygınlaşması için çoğu kez yüksek öldürücü ve yok edici kapasiteye sahip kimyasal madde
üretimi hızlanmıştır. 1940-1950 yıllarında yaşanan bu olgu sentezlenen kimyasalların pek çok
alana aynı ve/veya farklı amaçlarda sınırsız kullanımı sonucunda ilk etkiler 1960’larda
görülmeye başlanmıştır. Sınırsız ve sorumsuz kapital ve ona hizmet eden yönetimlerin eliyle
bu kimyasalların hava, su, toprak ve canlılarda yol açtığı geri dönüşümsüz etkiler dünyanın
ilgisini çekmeye başlamıştır. Yaşanan felaketler sonucunda bu etkiye yol açan ve/veya
açabilecek olan maddelerin yeni bir gurup ad altında toplanması ve bunların etkilerinin
azaltılması veya yok edilmesi için alınacak önlemler öncelikle gelişmiş ülkelerde yasal
yaptırımların uygulanması için yönetmelikler kapsamına alınmıştır. Genel anlamıyla
“Tehlikeli ve Zararlı Maddelerin Atıkları”, katı, sıvı, gaz veya karışımları formunda olan;
• Düşük dozlarda bile insanlar ve hayvanlar için öldürücü,
• İnsan ve diğer canlı formlar için toksik, kanserojen, mutajen ve teratojen etkiye sahip,
• Düşük sıcaklıklarda alevlenebilme özelliği olan,
• Patlayıcı, korozif ve reaktif maddelerdir.